UGANDAWij, op de St. Aloysius Secondary School, bieden holistisch en met waarden beladen onderwijs dat is ingebed in christelijke principes die de spiritualiteit van St. Ignatius van Loyola volgen. We doen dit in een zorgzame en bevorderlijke omgeving die het...

Namasté, (Nepalese groet)

Op 5 december 2000 is Stichting “Holland Building” Nepal opgericht. Waarom?
Door een noodlottig ongeval is Ben van der Stam op 28 september 1992 omgekomen bij een vliegtuigcrash in Nepal. Hij is onze zwager en broer, en werd slecht 31 jaar oud. Hij was op weg naar kinderen met een aangeboren hersenbeschadiging, die hadden zijn hart gestolen tijdens eerdere bezoeken.
Het project dat was gestart voor deze kinderen bestond slechts enkele jaren en hij wilde met het RCA (het toenmalige revalidatie Centrum Amsterdam) voor een aantal jaren steun en hulp bieden aan deze genegeerde doelgroep.
Een handicap was en is nog steeds een straf van de goden in Nepal.
Ben vond dat er een nieuw therapiecentrum zou moeten komen, want het kleine project was in een koud en donker fabrieksgebouw gehuisvest, met veel trappen.

Wij zijn voor de 1e keer naar Nepal afgereisd in 1996. Het doel was rouwverwerking en met eigen ogen zien waar hij zo vol van was. Wij zijn op de plaats van het ongeluk geweest en hebben de Nepalese oprichter van de Selfhelp Group for Cerebral Palsy bezocht. Hij vroeg ons of wij wat geld zouden willen proberen te generen voor een nieuw geschikt gebouw. De kosten zouden ca. f. 35.000,- bedragen.
We hebben toegezegd om dat te gaan proberen en het is gelukt.
In 2006 is de Holland Building geopend en de kosten bedroegen € 75.000,-!
Vanaf het begin is ons project betrokken geweest bij de 40MM en hebben wij jaarlijks onze broodnodige bijdragen van hen ontvangen. Wat een prachtige instelling is dat door de jaren heen gebleken, en nog steeds.
Natuurlijk was onze betrokkenheid hiermee niet ten einde…We zijn doorgegaan en inmiddels verliefd geraakt op dit prachtige land met zijn mooie mensen.
Er is een school voor speciaal onderwijs geopend en een trainingscentrum waar de kinderen een ‘vak’ kunnen leren.
Inmiddels is het een complex project met homevisitors en districtsmedewerkers ‘’all over de country’’. Ieder kind in Nepal verdient respect en ondersteuning die door de SGCP wordt gegeven.

Namasté, (Nepalese groet)

Op 5 december 2000 is Stichting “Holland Building” Nepal opgericht. Waarom?
Door een noodlottig ongeval is Ben van der Stam op 28 september 1992 omgekomen bij een vliegtuigcrash in Nepal. Hij is onze zwager en broer, en werd slecht 31 jaar oud. Hij was op weg naar kinderen met een aangeboren hersenbeschadiging, die hadden zijn hart gestolen tijdens eerdere bezoeken.
Het project dat was gestart voor deze kinderen bestond slechts enkele jaren en hij wilde met het RCA (het toenmalige revalidatie Centrum Amsterdam) voor een aantal jaren steun en hulp bieden aan deze genegeerde doelgroep.
Een handicap was en is nog steeds een straf van de goden in Nepal.
Ben vond dat er een nieuw therapiecentrum zou moeten komen, want het kleine project was in een koud en donker fabrieksgebouw gehuisvest, met veel trappen.

Wij zijn voor de 1e keer naar Nepal afgereisd in 1996. Het doel was rouwverwerking en met eigen ogen zien waar hij zo vol van was. Wij zijn op de plaats van het ongeluk geweest en hebben de Nepalese oprichter van de Selfhelp Group for Cerebral Palsy bezocht. Hij vroeg ons of wij wat geld zouden willen proberen te generen voor een nieuw geschikt gebouw. De kosten zouden ca. f. 35.000,- bedragen.
We hebben toegezegd om dat te gaan proberen en het is gelukt.
In 2006 is de Holland Building geopend en de kosten bedroegen € 75.000,-!
Vanaf het begin is ons project betrokken geweest bij de 40MM en hebben wij jaarlijks onze broodnodige bijdragen van hen ontvangen. Wat een prachtige instelling is dat door de jaren heen gebleken, en nog steeds.
Natuurlijk was onze betrokkenheid hiermee niet ten einde…We zijn doorgegaan en inmiddels verliefd geraakt op dit prachtige land met zijn mooie mensen.
Er is een school voor speciaal onderwijs geopend en een trainingscentrum waar de kinderen een ‘vak’ kunnen leren.
Inmiddels is het een complex project met homevisitors en districtsmedewerkers ‘’all over de country’’. Ieder kind in Nepal verdient respect en ondersteuning die door de SGCP wordt gegeven.